Een tijdje geleden was ik bij een jong stel op bezoek.
Zij vroeg mij of ze mij een vraag mocht stellen.
Natuurlijk mag dat.
En toen vroeg ze mij of ik tijdens één dienst het woordje corona niet wilde gebruiken.

Ik herken die wens wel.
Ik koppel het aan ‘corona-moeheid’.

Vermoeid, niet zozeer door alle corona-regels.
Maar vermoeid door al het corona-gepraat.
Alsof er in de wereld niets anders meer gebeurt.
Alsof het in ons leven om niets anders meer gaat.
En dat is niet zo.

Mensen worden verliefd op elkaar.
Kinderen worden geboren.
Duiven zijn met takjes in de weer.
Fris groen kruipt uit de grond omhoog.

Er is prachtige muziek: van Bach tot Bieber.
En fascinerende kunst: van Rembrandt tot Rauch.
En inspirerende boeken, zoals ‘De jongen, de mol, de vos en het paard’.

Nieuws is vaak slecht nieuws.
Dat is een keuze.
Want er is ook heel veel goed nieuws.

Juist in lastige tijden is het wijs om een gezonde balans te houden.
Dat voor het slechte nieuws de kop niet in het zand wordt gestoken.
En dat het goede niet geheel en al wordt overspoeld door ellendigheid.

Dus, deel met elkaar wee én wel.

Heb het met elkaar niet alleen over corona.
Maar ook over dat waar je blij van wordt.
Over wat je kracht geeft.
Waarover je enthousiast bent.
En over wie je inspireert.

Samen krijgen we niet alleen corona onder controle –
maar zó leven we ook samen.