​
Als deze blog geplaatst wordt is het alweer kerstmorgen! Samen vieren we weer het feest van Jezus’ geboorte. Lichtjes, samenzijn delen. Nog één weekje verder en dan is het weer nieuwjaar en begroeten we 2025! Wat vloog dit jaar weer voorbij.

We weten dat de Bijbel echter geen exacte geboortedatum van Jezus vermeldt. Vroege christenen overwogen zelfs verschillende data, waaronder 6 januari en 25 maart, voordat in de 4e eeuw door Paus Julius I werd gekozen voor 25 december. Hij wordt daarom vaak genoemd als degene die deze datum officieel heeft vastgesteld. En dat is prima toch?  Want in de geboorte van Jezus herdenken we dat het licht de wereld in is gekomen. En 25 december ligt vlakbij de langste nacht en kortste dag van het jaar. Van daaruit gaan de dagen weer lengen en kont het licht terug in de wereld.

En dat is weer terug te voeren tot in de “heidense tijd”. Daar was het Romeinse  “Dies Natalis Solis Invicti”-festival. Hier werd de geboortedag van de Onoverwonnen Zon gevierd. Dit Romeinse festival werd altijd gevierd op 25 december, die dag markeerde de “wedergeboorte” van de zon na de winterzonnewende, wat symbool stond voor het terugkeren van het licht na de donkerste dagen van het jaar. Door deze datum te kiezen, konden vroege christenen hun geloof gemakkelijker introduceren in de Romeinse cultuur, waarbij ze hun overtuigingen combineerden met vertrouwde tradities.

Als ik persoonlijk terugkijk naar 2024 was het weer een spannend en bijzonder  jaar met ups en downs, soms erg flinke uitdagingen en nieuwe kansen. Maar ondanks alles – of juíst door dit alles – was het een jaar dat alleszins de moeite waard was om te leven.

In deze donkere dagen voor Kerstmis (in deze tijden bijna wel heel letterlijk te nemen) verbaas ik me wel eens.
Het licht van en “de Vredevorst” zelf komen (weer terug) op aarde met een boodschap van vrede, welzijn en welbehagen naar elkaar, naar delen en gelijkheid. Maar dat lijkt toch niet zo best te lukken de laatste jaren. Helaas horen we juist té veel dingen die daar dwars tegenin gaan. Is de hoop dan vervlogen? Geven we op? Dát lijkt me niet raadzaam of gewenst, laten we mét elkaar blijven hopen en geloven dat “De vredevorst” én Zíjn boodschap tóch voet aan de grond krijgen in de wereld en dat dit ons blijvend helpt om Zijn voorbeeld en weg te volgen. Laten we elkáár stimuleren om dat nieuwe begin te koesteren en met elkaar te vieren en beleven.

Ik wens u allen in ieder geval gezegende, warme en fijne Kerstdagen toe in het gezelschap van hen die u dierbaar zijn. En voor 2025????…..
Daar wens ik u toe dat de meest fantastische dag van het afgelopen jaar, de “minste” dag van 2025 wordt en dat u de kracht, het vertrouwen en de liefde mag krijgen van Hem die onze namen in de palm van Zijn hand heeft genoteerd en ons troost en hoop blijft bieden.