Het is zo mooi om te lezen in het elfde hoofdstuk van Lucas.
In het dertiende vers krijgen we de zekerheid dat God ons geeft wat we vragen.
Maar wat te doen als je in eerste instantie denkt dat God je gebed niet beantwoordt?

Enige tijd geleden mocht ik een stukje voorlezen tijdens de intrededienst van onze nieuwe dominee. In die week ervoor kwam er steeds een zin uit een boek in mijn gedachten.
In dat boek stond dat de schrijver, een evangelist, het gehele boek op zijn knieën had geschreven. Hij bedoelde daarmee dat hij in verbondenheid met God de juiste woorden had gevonden.

Het stukje dat ik moest lezen ging over het gebed en was gericht aan de gemeente. Ik dacht dat het passend zou zijn dat ik de manier waarop de evangelist de tekst geschreven had, zou doorvertellen.

Op het moment dat ik aan de beurt was kreeg ik niet de juiste woorden in gedachten om de belangrijke gewoonte van de schrijver uit te leggen. Terwijl ik er wel voor gebeden had. Ik dacht na over wat de oorzaak daarvan zou kunnen zijn. Hoe komt het dat,  als je ergens voor bidt, het lijkt of je gebed niet verhoord wordt?
Het is goed daarbij te beseffen dat God zich aan Zijn Woord houdt. Dat Hij goed doet. Er kwamen twee redenen in mij op.

Ten eerste dat God met de tekortkoming van mij een plan had.
Wij kunnen, menselijk gezien, van alles bedenken wat het plan zou kunnen zijn.  Maar onze wijsheid is nog minder dan de dwaasheid van God.
Bij deze Bijbeltekst moet ik trouwens altijd denken dat het woord ‘dwaasheid’ niet met God geassocieerd kan worden. Dit lijkt me trouwens ook een boeiend onderwerp waar over doorgepraat kan worden. Zijn handelen gaat sowieso dikwijls boven onze pet. Hij ziet het verborgene en heeft het totale overzicht. Zijn wegen zijn daarbij volmaakt goed.

Ten tweede dacht ik aan mijn eigen voorbereiding. Mijn eigen verantwoordelijkheid. Dat ik dat misschien wel beter had kunnen doen. Niet achterover leunen en denken dat de Heilige Geest mij wel de woorden zal geven.

Heb jij misschien ook iets in gebed gevraagd dat niet verhoord is of lijkt verhoord te worden? Misschien over genezing die (nog) niet is gebeurd of een relatie die (nog) maar niet komt?

Geloven we dan toch dat ons gebed gehoord is en verhoord zal worden?