Geestdrift

Pinksteren versta ik als het feest waarop christenen vieren dat zij in vuur en vlam staan.


In mijn ogen is gelovig niet gezapig. Geloven is geen salonfähige bezigheid. Geloven beperkt zich niet tot een gesprek bij een goed glas wijn.

Eigen aan geloven is dat het onrustig maakt. Het maakt mij in elk geval onrustig. Alleen misschien niet op een manier zoals gelovige onrust bedoeld is.

Ik word onrustig van de gedachte dat geloven tot een zekere radicaliteit leidt. En onrustig vraag ik mij af of ik mij wel op dat radicale spoor bevind.

 

Maar de onrust van de eerste christenen zet hen niet aan het denken.
Het zet hen aan tot doen: alles met elkaar delen, verkopen van bezittingen en de opbrengst geven aan iedereen die het nodig had, elke dag bij elkaar komen met andere gelovigen om God te eren en gezamenlijk vol vreugde de maaltijd te genieten.

Dikwijls komt de vraag op tafel waarom kerken leeglopen. Soms denk ik dat dat komt doordat het Westerse christendom haar gelovige onrust en radicaliteit heeft verloren.

En natuurlijk kan het niet anders dan dat deze vraag een spiegel is waar ik zelf in moet kijken. Het risico van dit soort vragen is dat het antwoord wordt gezocht in louter dadendrang. Maar daar wordt naar mijn overtuiging niemand gelukkig van – integendeel.

Het gelovige antwoord is veeleer om onze Geestdrift nog meer te laten opstoken.
Hoe sterker de Geestdrift, hoe groter onze liefde, des te vanzelfsprekender wij ons laten leiden tot een daadwerkelijke radicale levenswijze waartoe wij onszelf niet eerder in staat achtten.

Hoe kunnen wij onze Geestdrift verder op laten stoken?
Door te bidden. Door te vasten. Door samen bijeen te komen. Om God te eren. Om met elkaar alles te delen: geld, eten en drinken, vreugde en verdriet, twijfel en geloof. Door met elkaar om te gaan “als mensen van één familie”. Door in geloof bijeen te komen op één of alle dagen in de week wordt onze Geestdrift telkens weer en hoger aangewakkerd.

Zo gaat het sinds het allereerste begin dat vrienden van Jezus bijeen kwamen – tot op de huidige dag.

 

2 Reacties

  1. Lieke Rooijmans

    Alleen al door jouw blog wordt dat vuur(tje) brandend gehouden en hoop ik dat uit te stralen naar een ander die ik ontmoet of tegenkom.

  2. W.A. van den Bos,

    Ik ben het volkomen met Lieke eens, laat blijken dat je een gelovig mens bent en straal dit op je medemensen uit.

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *