OPEN EIND

 Als het gaat over opstanding, voel ik me bij de evangelist Marcus steeds meer thuis. Al is het heel boeiend om te lezen hoe Mattëus, Lucas en Johannes daar over schrijven. En vooral, hoe verschillend zij dat doen. Alle drie leggen ze net wat andere accenten.

Marcus is de uitzondering. Hij schrijft geen geboorteverhaal én geen opstandingsverhaal. Met het eerste gegeven viel blijkbaar te leven, maar met het laatste niet.
Want: er is na hoofdstuk 16: 8 een stukje toegevoegd door iemand anders, zo is later gebleken. Oorspronkelijk eindigt Marcus bij 16: 8: met vluchtende vrouwen. Zij zijn zo geschrokken dat ze geen woord meer kunnen uitbrengen. Tegen niemand vertellen ze wat ze hebben meegemaakt. En toen was het stil…

Iemand vond dat dat het eind niet kon zijn.
Er moest iets verteld worden over een verschijning van Jezus.
Alsof dát niet schrikken is.

Opstanding bij Marcus heeft een open eind. Er mee leren leven dat het einde het einde niet blijkt te zijn. En dat het vervolg aan ons is.
Verteld wordt dat de vrouwen een leeg graf aantreffen. Daar hou je geen rekening mee.
Verteld wordt dat een jongeman in het wit gekleed, hen zegt dat Jezus is opgewekt en dat ze Hem zullen aantreffen in het gewone leven. Hoe dan, waar dan?

Wat mij betreft is het goed dat Marcus’ einde open is. Dat geloven in opstanding eerder sprakeloos maakt, dan halleluja-gezang uitlokt Want alles wat je tot nu toe voor mogelijk had gehouden, alles wat je dacht te weten, komt in een ander licht te staan. Daar waar je dacht op een dood spoor te zitten, er toch een spoor is dat verder gaat.
Dat klinkt heel vreugdevol en dat is het ook, maar het gaat niet zomaar vanzelf om die omschakeling te maken. Soms lijkt het beter om je er bij neer te leggen dat er een eind is. Dat de vreugde in het leven niet meer terug zal komen na die ingrijpende gebeurtenis. Dat je niet meer in beweging hoeft te komen.

Marcus beweert het tegendeel: opstanding vraagt wat van ons: leren leven dat het einde het einde niet is.

Chagall schildert het tegendeel. Dat Goede Vrijdag het einde niet is. Dat Licht het laatste Woord is.

Marc Chagall. De witte kruisiging

Lied 601: Licht dat ons aanstoot in de morgen.


ds. Marjo den Bakker

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *