Vanmorgen hoorde ik op de radio dat het mooi weer wordt in het komende weekend.

Maar dat komt niet zo goed uit, volgens de spreker op de radio.
Want dan laait de discussie op over het opstellen van de terrassen.
Vanuit dat oogpunt bekeken zou het beter zijn dat het komend weekend bewolkt is.
En dat het regent.
Het lijkt een beetje de wereld op z’n kop op deze manier.

De foto maakte ik vorige week vanuit m’n huiskamer.
Een weerkenner kan misschien zien of het wolkendek aan het wegtrekken is of juist aan het optrekken is.
Ik maakte de foto om te gebruiken bij het verhaal van afgelopen zondag.
Het verhaal dat Jezus Mozes en Elia ontmoet op een berg en na een tijdje de schaduw van een wolk over hen viel.
Zondag kwam het er niet van om de foto te laten zien.

Een wolk staat in de Bijbel vaak voor de nabijheid van God.
In de Bijbelboeken Exodus en Numeri bijvoorbeeld lezen we daar regelmatig over. God trekt met het volk mee door de woestijn.
Overdag ging Hij hen voor in een wolk- en ’s nacht in een vuurkolom. Zo wijst Hij hen de weg.
Een wolk: het staat in de Bijbel symbool voor Gods aanwezigheid én voor zijn verborgenheid. Dat lijkt ook weer de wereld omgekeerd. Het is toch of het één of het ander? Dat kan toch niet samen?
De Bijbelschrijvers hebben er mee willen uitdrukken dat de wolk houvast gaf: God is er om hen te leiden, te beschermen, te bewaren. Maar het drukt ook uit dat God niet te ‘pakken’ is, niet te vatten in één beeld. Hij is altijd meer en anders dan wij kunnen waarnemen.

In het verhaal van afgelopen zondag geeft de wolk schaduw: een verademing voor als het de heet wordt, als het te heet onder je voeten wordt en je er niet meer uit komt. Dat geeft schaduw een plek om even bij te komen, even afstand te nemen en vooral om te kunnen horen wat er van Godswege gezegd wordt: ‘Je bent geliefd’.
Een wolk: het punt waarop hemel en aarde elkaar raken. En daar word je blij van.
We vroegen de volwassenen en kinderen tijdens de autopuzzeltocht op een wolk te schrijven waar je blij van wordt: als gezin bij elkaar zijn, gezond zijn, muziek, afspreken met vriendjes, de zon, de hond, kusjes geven aan m’n zusje……….. zomaar een wat dingen. Er waren er nog veel meer. De wolkjes hangen we aan de gebedsboom in de kerk.

Hans Andreus schreef het volgende gedicht over wolken:

er drijven maar wolken over 

er drijven maar wolken over
wolken van grijs en wit
wolken waar licht op ligt
ik kan aan de wolken geloven.

er drijven maar wolken over
wolken van langzaam op reis
wolken van grijs en grijs
ik moet aan de wolken geloven.

ik kijk maar ik kijk er maar naar
ik kijk naar de wolken te kijken
begin op de wolken te lijken
ik drijf als een wolk de hemel weet waar.